Bir kıyıda küçük ırmak,
coşkun coşkun çağlayarak
Bir denize akıyordu...
Kıyıları nihayetsiz,
Gösterişli büyük deniz
Bu ırmağa bir gün sordu:
Niçin, dedi, küçük ırmak,
Sabah akşam çağlayarak
Bana doğru koşuyorsun ?
Muhtaç mıyım suyuna ben ?
Bir eksiğim var mı senden ?
neye böyle coşuyorsun ?
Cevap verdi küçük ırmak:
- Sözüm, dedi, dokunacak,
Kibirlenmek çünkü huyun.
Benden çok büyüksün gerçek,
Yoktur fakat içilecek,
Bir damlacık tatlı suyun.
Orhan Seyfi ORHON
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder