Cuma, Temmuz 22, 2016

Yeryüzü Ülkesi Çocukları




Cehennemdir kurulu düzeni insanın.
Sağlıklı tohumları pek enderdir.
Gönderilmiştir onlar sanki
yarının dünyasındaki bir insan çağından
barbar bir sürünün elindeki
farklı çağlarına zamanın.
Durur bu gök kubbe yıkılmadan
yüzü suyu hürmetine
o erdemli tohumların.

İnceliklerle yontarlar ham kütüğünü insanın.
Bilgiyle açarlar onun ışığa aç kör gözünü,
Yeni ufuklara boy veren yollar sererler önüne…

Bir gün hep aradığı göksel cenneti insanlığın,
kurulacaksa yeryüzü ülkesinde;
o büyük yurdu insanlığın
cehenneme sürgün o güzel çocuklarına
borçludur bilin ki
övünç ve gururla
bahsedilecek her şeyini.
2016
Yalçın Işık

Perşembe, Mart 31, 2016

Açsam Rüzgara


Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Mavilerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş. 
 
Açsam rüzgara yelkenimi;
Dolaşsam ben de deniz deniz
Ve bir sabah vakti, kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.
Bir limanda, büyük ve beyaz...
Mercan adalarda bir liman..
Beyaz bulutların ardından
Gelse altın ışıklı bir yaz.
Doldursa içimi orada
Baygın kokusu iğdelerin.
Bilmese tadını kederin
Bu her alemden uzak ada.
Konsa rüya dolu köşkümün
Çiçekli dalına serçeler.
Renklerle çözülse geceler,
Nar bahçelerinde geçse gün.
Her gün aheste mavnaların
Görsem açıktan geçişini
Ve her akşam dizilişini
Ufukta mermer adaların. 
 
Ne hoş. ey Tanrım, ne hoş,
İller, göller, kıtalar aşmak.
Ne hoş deniz deniz dolaşmak
Düşünceler gibi başıboş.
Versem kendimi bütün bütün
Bir yelkenli olup engine;
Kansam bir an güzelliğine
Kuşlar gibi serseri ömrün.
Orhan Veli