Bu hafta sonu Öncül'le sevgili yurdumuzun güzide şehri Muğla'nın muhtelif ilçelerini ,muhtelif hayat gaileleri ile turladıktan sonra pazar öğleden sonra soluğu yine Muğla'da aldık.Şu sıra Muğla'mızın sokak ve caddelerini ,hiçbir filme ''nasip'' olmayacak biçimde, bir filmin afişi ile donanmış durumda..Evet bildiniz:''Dondurmam Gaymak''...
Bu herşeyi ile Muğlaya ait bir film.Film, afişinde de belirtildiği gibi ''bir ege geyiği''Yönetmen ve yapımcı Yüksel Aksu,oyuncular,konuşulan Türkçe ve çekim mekanları hep buralı ve buradan...
Saat 4 gösterimine girdik.Girsek mi girmesek mi diye tereddüt ettiğimizi itiraf edeyim.Özel sinemalarda uzun zamandır, böyle dolu seyirci ile film izlememiştim.Makara film ...-''iftaharla takdim eder''-Bizi mi yoksa hayatı mı makaraya alacaklar bilemedim.Filmi anlatacak değilim.Şu kadarcığını söyleyeyim:Dondurmacı Ali usta'nın büyük dondurma markalarına karşı hayatta kalma mücadelesi...Bir nevi,''kahraman bakkal ,süpermarkete karşı ''hikayesi.
Ali usta 'nın geçim mücadelesi sırasında karşısında duran çıkışsızlığının yarattığı bocalamaları yöre kültürünün getirdiği esprili yorum ve dille anlatıldığı film,Muğlalıları pek mutlu etti.Benim ''naçizane''fikrimi sorarsanız, duvarlarında naif resimlerle bezeli bir salonda ,bir Sait Faik hikayesi okumak gibiydi.Öncül 'ün de dediği gibi ,Vizontele'nin ege versiyonu tadını da aldık.Ama bizden çok Muğla kültürüne göbekten bağını koparmamış insanlarımızı mutlu ettiğine eminim.Diğer yandan da hiç bir sinema deneyimi olmayan,hatta oyunculuk deneyimi olmayan insanların ,bu filmde ellerinden geleni yaptıklarını da söyleyelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder