* "Ne yaptığını biliyormuş gibi davran" Bu, neoliberalizm güdümündeki iktidarın temel düsturudur. Bu imajı kazanabilmek için kitle iletişim araçlarını kullanırlar. İçinde her şeyin kusursuzluğa gittiği "kurmaca bir gerçeklik" kurma derecesinde tam bir sahtekarlık içine düşerler. Sonra gerçek gerçekliği anlama kabiliyetlerini kaybedip yalanlarla ve hilelerle kendi yarattıkları kurmaca gerçekliğin "gerçek gerçeklik" olduğuna inanmaya başlarlar.
* Neoliberalizm insanlığın tamamına acı veren bir vebadır.
* Neoliberalizmin temelinde çelişki var: Varlığını devam ettirebilmesi için kendi kendisini yemesi, böylece yoketmesi gerek. Bu yüzden siyasi suikastlar, el altından hamleler, her düzeydeki kamu görevlilerinin eylemleri ile sözleri arasındaki çelişkiler, çıkar grupları arasındaki kavgalar, bankerleri gece uyutmayan her şey var. Bu bir balon ve çok geçmeden patlayacak. Düzeni şu anda koruyan şey, onun sonunu getirecek.
* Neoliberalizmde, tarih temsil ettiği hafıza nedeniyle bir engel teşkil eder, mezunlar unutkanlık sınıfına yükselirler ve iktidarın ufak tefek işlerinin titiz istatistikleri, çalışmalarla büyük ve derin tezlerin konusu haline gelir. İktidar, tarihi kötü anlatılmış bir masala çevirir. Sosyal bilimcileriyse, ahmaklığı ve bayağılığı; bilgelik ve tarafsızlıkmış gibi gösterebilecek kadar karmaşık bir iskeleyle birlikte, gülünç müdafalar üretirler.* Neoliberalizm masalında güçlüler, güçlü oldukları için kahramandırlar,ortadan kaldırılması gereken kötü adamlar, "harcanabilir insanlar"sa: Siyahlar, Asyalılar, Meksikalı İspanyollar, Latinler, yerliler, kadınlar gençler, mahkumlar, göçmenler, tecavüze uğrayanlar, eşcinseller, lezbiyenler, dışlananlar, yaşlılar ve özellikle de isyankarlar... İktidarın anlattığı masalda, bir şeye değer olan olay, hatırı sayılır kâr endeksleri içeren hesap çizelgelerine kaydedilebilecek olan şeydir. Onun dışındaki her şey tamamen vazgeçilebilir niteliktedir, özellikle de o şeyler kârı düşünüyorsa...
* İktidarın anlattığı masalda, her şey öngörülmüş ve önceden belirlenmiştir. Kötülük kötü birşey olabilir ama aslında sadece iyiye karşı bir tezat oluşturmak için vardır.İyi ile kötü arasındaki ahlâki denge, iktidarla isyankar arasındaki ahlâkdışı dengeye dönüşür.
* İktidar için para isyankar içinse onur önemlidir. Masalında iktidar, içinde çelişki olmayan değil, içinde tüm çelişkilerin denetim altında tutulduğu, iktidarın kışkırttığı toplumsal baskıyı hafifleten kaçış kapıları olarak yönetilebilir bir dünya hayal eder. Masalında iktidar, onurun ölçülemez ve bu nedenle de anlaşılamaz olduğu bir kurmaca gerçeklik kurar. Onur ( bu durumda da ) yok olmayacak,parayla satın alınan, iktidar piyasasının kurallarına göre pazarda dolaşacak bir metaya dönüşür.
* İktidarın anlattığı bu masal yalnızca bir masal. Gerçekliği küçümseyen bir masal, bu yüzden de kötü anlatılmış bir masal...
Subcomandante Marcos
Durito''la Söyleşiler /
Otonom Yay.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder