Kim ki güneşe sürekli bakıp durur
Mor bir lekenin uçuştuğunu görür
Gözlerinde , çevresinde ve havada.
Bir zamanlar çok genç ve çok gözüpektim,
Utkuya bir an sabit gözlerle baktım;
Aç bakışımdan kara bir nokta kaldı.
O gün bugün, bir yas işareti gibi
Görürüm her yerde o siyah lekeyi
Karışır her şeye , gözümün daldığı !-
Nedir bu? Mutlulukla arama giren !
-Yazık bize ! Yalnız kartal bakabilen
Kazasız belasız utkuya ve güneşe.
Gerard De Nerval
Küçük Aylaklık Şatoları / Varlık Şiir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder