(Yabancı bir dosta mektup)
Güneşin yakıcı ışınları altındaki o yabanıl ülkeyi bilir misin?
koruların ve solgun çayırlarınçiçeklendiği?
Kurnazlığın ve kaygısızlığın kötülükle birleştiği,
Korkuyla kıvrandığı insan yüreklerinin?
Ve o ülke ki bazen
Akıllar soğuk ve serttir taş gibi
Fakat zamansız bir tasayla ezilir güçleri
Dingin alevi iyiliğin söner erkenden.
daha başlangıçta yüktür orada yaşam
ve azarlanış gelir ardından sevinçlerin
Tutsaktır ve zincir altında inler orada insan
Dostum!İşte o ülke yurdumdur benim!
Not:Ah, anlıyorsan eğer beni
Açık konuşmadığım için kınama;
Varsın yalan gizlesin gerçeği:
Ne yapalım ? Hepimiz insanız ne de olsa!(1829)
Mihail Yuryeviç Lermontov
çev.:Ataol Behramoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder