Yaşanacak bir hayat var . Biz istemeden başlar ve biz istemeden biter.Ölümden öte köy yok . Her şey onun içinde olup biter.Bu bir yazgı olabilir. Bu anlaşılabilir. Ama tercihlerini yapamayacağını iddia etmek saf bir düşüncesizlikten başka nedir?!...Tercihlerini belirtmek kendini üretmektir.İnsan defalarca üretir kendini.Aslında defalarca ürettiği, hayat sürecine en uyumlu benliğini bulmaktır.İnsan bunu binlerce bozunumda arar, çıkarır.Bunu düşünmediğini iddia ettiğimiz canlı alemi, belki çoktan bulmuştur.Ama biz, biteviye yine de sonsuz kombinesinde ararız hayatın gayesini...Belki de insan böylesine bir araz ile hayata bağlanmıştır. Gün gelip de gözümüzü yumacağımız an , o hikmetinden sual olunmaz hayatın özü, şairin dediği gibi,''Aslolan hayattır '' diyebilmektedir belki...Kimbilir?
Sakız Ağacı
O bir sakız ağacıydı,alelade;
Bir gün o yeşil sahile çıktı geldi,
O zaman bu zamandır memnun yerinden;
Seyreder bulutları, göğü , denizi.
Titreşirdi rüzgarla güneşli yaprakları;
Ömür sürdü öyle hoşnut dünyasından,
Aydınlıktan uyku tutmazdı bazı gece,
Motor sesleri duyulurdu uzaklardan.
Tanrı adın işitmedi ömründe;
İnanmadan da madem yaşanıyor diye,
Rüzgarlı bir kıyıda, sevinç içinde,
Yaşamak dururken düşünmek niye?
Anmadı geçenleri bir defa bile;
Ne uğraşır mesut olan gelecekle?
Bir avare misali , günü gününe,
O bir sakız ağacıydı, yaşadı sade.
Can Yücel
Resim: Claude Monet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder