Eskiden eşeklerin kendilerine özgü, zengin bir dilleri varmış. Kendi ülkelerinde eşekçe konuşur yazışırlarmış.
Günün birinde kurt sürüleri, eşeklerin ülkesine saldırmış. Eşekler, kurtların saldırıya geçtiğini haber almışlar ama "Yok canım, kurtlar ne diye bize saldırsın" diye kendilerini avutmuşlar. Kurt sürüleri yaklaştıkça kurt kokusunu da almaya başlamışlar. Ama, "Yok canım, kurt değildir, inşallah kurt değildir" demişler. Kurtlar daha da yaklaşmış, ayak sesleri duyulmaya başlamış, eşekler yine kendilerini avutmuşlar; "Kurt değildir, ne diye kurt olacakmış." ...
İyice yaklaşan kurtları gözleriyle görmüşler, ama gönülleri el vermediği için "Bunlar kurt değildir kurda benzer bir şeydir." diye savunmuşlar.
Sonunda kurtlar dişlerini sağrılarına geçirince eşekler de gerçeği anlayıp can acısından haykırmaya başlamışlar: Aaaaa! Ooooo!
Korkudan dilleri tutulduğundan başka birşey konuşamıyor, sadece, Aaaa, oymuş, kurtmuş anlamında, "Aaaaa, ooooo" sesleri çıkarıyorlarmış.
O zamandan beri, eşekler dillerini unutmuşlar, "Aaaaa, oooo" diye anırmaya başlamışlar.
Aziz Nesin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder