Nesini Söyleyim

Nesini söyleyim canım efendim,
Gayri düzen tutmaz telimiz bizim,
Arzuhal eylesem deftere sığmaz,
Omuzdan kesilmiş kolumuz bizim.

Sefil rençberin yüzü soğuktur,
Yıl perhizi tutmuş içi kovuktur,
İneği, davarı iki tavuktur,
Bundan gayrı yoktur malımız bizim.

Rençberin sanatı bir arpa tahıl,
Havasın bulmazsa bitmiyor pahıl,
Tecelli olmazsa neylesin akıl,
Dördü bir okkalık dolumuz bizim.

Benim bu gidişe aklım ermiyor,
Fukara halini kimse sormuyor,
Padişah sikkesi selâm vermiyor,
Kefensiz kalacak ölümüz bizim.

Evlât da babanın sözün tutmuyor,
Açım diye çift sürmeye gitmiyor,
Uşaklar çoğaldı ekmek yetmiyor,
Başımıza belâ dölümüz bizim.

Zenginin sözüne belî diyorlar,
Fukara söylese deli diyorlar,
Zamane şeyhine veli diyorlar,
Gittikçe çoğalır delimiz bizim.

Sekiz ay kışımız dört ay yazımız,
Açlığından telef oldu bazımız,
Kasım demeden buz tutuyor özümüz,
Mayısta çözülür gölümüz bizim.

Tahsildar da çıkmış köyleri gezer
Elinde kamçısı fakiri ezer
Yorganı döşeği mezatta gezer
Hasırdan serilir çulumuz bizim

Zenginin yediği baklava börek
Kahvaltıya eder keteli çörek
Fukaraya sordum size ne gerek
Düğülcek çorbamız balımız bizim

Serdari halimiz böyle n'olacak
Kısa çöp uzundan hakkın alacak
Mamurlar yıkılıp viran olacak
Akibet dağılır ilimiz bizim.

Serdari

Fotoğraf : Nuri Bilge Ceylan / İki Kızkardeş